PolCyt
Otrzymywanie i badanie właściwości rusztowań komórkowych z poli(cytynianiu glicerolu)
Projekt skupia się na zastosowaniu polimerów biodegradowalnych do wytwarzania rusztowań komórkowych. Dotychczas prace badawcze były prowadzone z wykorzystaniem dostępnych handlowo polimerów tj. polilaktyd(PLA), polikaprolakton i ich kopolimery. Niestety temateriały pomimo wielu zalet tj. odpowiedne właściwości mechaniczne, długi czas degradacji, posiadają liczne wady jak hydrofobowość, które utrudniają hodowle komórkowe. W związku z pojawieniem się wielu doniesień literaturowych z ostatnich 5 lat o możliwości zastosowania poli(sebacynianu glicerolu) (PGS) do regeneracji tkanek. Postanowiono wykorzystać 4 funkcyjny kwas cytrynowy i zsyntetyzować polimer o nowych, lepszych właściwościach jakim może być poli(cytrynian glicerolu). Polimer powinien posiadać odpowiednio długi czas degradacji oraz zwiększoną hydrofilowość (w stosunku do PLA). Użycie do syntezy monomerów (gliceryny i kwasu cytrynowego), naturalnie występujących w organizmach żywych, powinno pozwolić na postawienie hipotezy o nietoksyczności materiału wobec komórek. Drugą hipotezą badawczą będzie sprawdzenie, czy nanowłókna z liniowego poli(cytrynianu glicerolu) (PCitG) mają lepszą adhezję komórkową.
